Mefedron

Ta substancja należy do stymulantów. Oznacza to, że jej zażycie spowoduje pobudzenie układu nerwowego.

Farmakokinetyka

Jako stymulant nie powinien być przyjmowany przez osoby z historią nadużywania
substancji, z chorobami układu sercowo-naczyniowego, mających problemy ze złością czy
lękiem, a także z padaczką, miażdżycą, zaćmą, nadczynnością tarczycy i nadciśnieniem.
W związku z jego psychoaktywnymi właściwościami, należy odstąpić z używaniem
mefedronu jeśli ma się anoreksję, chorobę afektywną dwubiegunową, depresję czy jest się w
psychozie. Mefedron wchodzi w interakcje z niektórymi substancjami:
● MAOI (np. moklobemid) – obie substancje zwiększają stężenie dopaminy czy
serotoniny, czego skutek jest ciężki do przewidzenia i potencjalnie śmiertelny
● Inne substancje psychoaktywne – osłabia ona działanie depresantów (np. alkoholu) i
zwiększa działanie innych stymulantów (np. kawy, kokainy) i leków
przeciwdepresyjnych (co może skutkować potencjalnie śmiertelnym zespołem
serotoninowym)
W związku z metabolizmem mefedronu w wątrobie, może on wydłużać działanie
innych, niewymienionych tutaj leków. Należy skonsultować jej przyjęcie z lekarzem
prowadzącym.

mefedron wpływa na emocje i zdolności poznawcze następująco: powoduje euforię
(bardzo dobre samopoczucie), zmiany libido (np. podniecenie seksualne),
zwiększone odczuwanie muzyki i zmniejszoną agresję. Działa także na ciało
skracając czas reakcji, a także zwiększając siłę mięśni i odporność na zmęczenie.
Większe dawki powodują zaburzenia widzenia, potliwość, uczucie ucisku klatki
piersiowej, a także mogą prowadzić do zespołu serotoninowego, czyli stanu
bezpośredniego zagrożenia życia, w którym osoba, która zażyłą zbyt dużo substancji
silnie się poci, traci kontakt z rzeczywistością i doświadcza intensywnych drgań
mięśni. Rekreacyjne używanie wiąże się z wysokim ryzykiem uzależnienia, zwłaszcza
przy łączeniu mefedronu z alkoholem.

Dawkowanie zależy od wielu czynników, w tym wagi, płci i tolerancji. Minimalna ilość
substancji, po której występuje działanie psychoaktywne to około 15mg, średnia
dawka wynosi mniej więcej 45mg.

Główne działanie mefedronu polega na zwiększeniu stężenia neuroprzekaźników:
serotoniny i dopaminy w mózgu. Dopamina wpływa na układ nagrody, zwiększa
ciśnienie krwi i wydalanie wody. Serotonina odpowiada za uczucie zadowolenia,
zwiększenie empatii oraz ułatwia kontakt z innymi ludźmi.

Mefedron zaczyna działać po 15-45 minutach od połknięcia. Wciągnięcie go
nosem lub przyjęcie dożylne znacząco skracają ten czas. Efekty utrzymują się od 4
do 8 godzin.

Mefedron należy do tzw. dopalaczy, czyli substancji, które przez pewien czas były
sprzedawane legalnie dzięki lukom prawnym. Zsyntetyzował go po raz pierwszy w 1929
Saem de Burnaga Sanchez i długo nikt nie interesował się substancją, do czasu jej
ponownego odkrycia w 2003 przez podziemnego chemika o pseudonimie „Kinetic”,

przebywającego wtedy w Izraelu. W tym kraju jako pierwszym został też mefedron zakazany
w 2008. Druga z kolei była Szwecja, która po głośnej śmierci kobiety zażywającej mefedron
zakazała go pod koniec 2008 roku. W kolejnych latach dołączały kolejne kraje,
aż w 2010 został on zakazany także w Polsce.

● Mefedron jest substancją stosunkowo nową i słabo przebadaną. W związku z tym
jego działanie i skutki przewlekłego używania są bardzo trudne do przewidzenia.
● W związku z delegalizacją mefedronu w Polsce w 2010 roku, substancje kupowane
pod nazwą „mefedron” niekoniecznie muszą nim być. Należy zachować dużą
ostrożność z dawkowaniem i oceną działania substancji, a także warto pomyśleć o
zbadaniu obecności substancji testem kolorymetrycznym dostępnym w internecie.
● Pamiętaj, że największy wpływ na odczucia po zażyciu substancji psychoaktywnej
ma nasze samopoczucie, towarzystwo i kontekst. W związku z tym nie przyjmuj jej,
jeśli nie jesteś pewny/a lub czujesz się do tego przymuszony/a.
● Korzystanie z banknotów jako zwijek do wciągania substancji nosem wiąże się z
wysokim ryzykiem zakażenia m.in. HCV. Jeśli decydujesz się na taką drogę
przyjęcia, to pamiętaj by używać czystych rurek, wciągnąć przez oba nozdrza, nie
dzielić się rolką z innymi, a po przyjęciu przepłukać nos solą fizjologiczną.
● Kolor substancji nie definiuje jej czystości. Jedynym sposobem na pełną ocenę
składu są testy laboratoryjne, ale zawsze warto sprawdzić obecność interesującej Cię
substancji testem kolorymetrycznym – oszczędzi Ci to nieprzyjemnej i potencjalnie
groźnej w skutkach niespodzianki. Są one dostępne do zamówienia w internecie.
● Przyjmowanie stymulantów wiąże się z wysoką potliwością, gorączką i utratą wody.
W związku z tym unikaj amfetaminy w gorące dni (ryzyko udaru), a po przyjęciu dbaj
o odpowiednie nawodnienie organizmu!
● Mefedron jest substancją uzależniającą. Jeśli czujesz, że zaczyna przeszkadzać Ci w
normalnym funkcjonowaniu, zgłoś się po pomoc.
● Następnego dnia po spożyciu często pojawia się obniżenie nastroju, zmęczenie czy
drażliwość. Warto o tym pamiętać, jeśli masz jakieś zobowiązania.