MDMA

Ta substancja należy do grupy stymulantów. Oznacza to, że jej zażycie spowoduje pobudzenie układu nerwowego.

MDMA wchodzi w interakcje z wieloma lekami. Leki działające na układ serotoninowy (są to
głównie leki przeciwdepresyjne) są szczególnie często wyróżniane jako mogące
modyfikować działanie MDMA lub same inaczej działać po przyjęciu ecstasy. Przy
przyjmowaniu leków przeciwdeprecsyjnych (np. z grupy SSRI) udokumentowano blokowanie
większości subiektywnych odczuć powodowanych przez MDMA. Należy jednak pamiętać, że
nawet w takiej sytuacji branie tych dwóch substancji jednocześnie może prowadzić do
zagrażającego życiu zespołu serotoninowego. Charakteryzuje się on wystąpieniem kołatania
serca, nadciśnienia tętniczego, gorączki, potliwości, drżeń mięśniowych oraz biegunki. W
takiej sytuacji należy natychmiast zgłosić się po pomoc medyczną.
MDMA może także modyfikować metabolizm niektórych leków (np. antybiotyków)
doprowadzając do sytuacji zagrażających życiu, w związku z czym nie należy przyjmować
MDMA, gdy jest się na lekach, lub skonsultować przyjęcie z lekarzem prowadzącym.

MDMA jest stymulantem oraz empatogenem, ale czasem wykazuje też działanie
charakterystyczne dla innych grup substancjI ( np. działanie psychodeliczne).
Oznacza to, że pobudza układ nerwowy powodując poczucie braku
zmęczenia oraz ułatwia wspólne przeżywanie emocji z innymi osobami. Dodatkowo,
powoduje euforię (poczucie silnego szczęścia), wzrost pewności siebie, rozszerzenie źrenic,
odprężenie, zwiększoną emocjonalność, lekkie halucynacje oraz wzmocnioną seksualność.
Działanie tej substancji zależy też od naszego nastawienia i otoczenia, ale w jej przypadku (w
przeciwieństwie do np. psychodelików) różnice w efektach przyjmowania są niewielkie i
zależą głównie od dawki.

Przyjęcie zbyt dużej dawki może prowadzić do niebezpiecznego zespołu serotoninowego
a także jest neurotoksyczne (prowadzi do śmierci komórek nerwowych).
Mogą pojawić się tiki, drżenia, paranoja, zdezorientowanie, psychoza. Przy silnym
przedawkowaniu dochodzi do m.in. nadciśnienia, utraty przytomności, halucynacji i
rozpadu tkanki mięśniowej.
MDMA jest substancją mniej szkodliwą niż alkohol, ale tylko przy odpowiednich dawkach.
Każde dodatkowe przyjęcie tej substancji w ciągu kilku godzin także zwiększa jej
toksyczność. Następnego dnia może pojawić się poczucie zrezygnowania, smutku i zmęczenia.
Należy pamiętać, że jest to efekt brania substancji i zniknie z czasem.

Przy dawkowaniu można posłużyć się prostym wzorem: 1mg na kilogram masy ciała. Jeśli
zamierzasz przyjąć MDMA ponownie, to nie bierz więcej niż połowa pierwszej dawki i
odczekaj co najmniej 2-3 godziny.
Przy przyjmowaniu donosowym (bardziej szkodliwe) pamiętaj o zachowaniu czystości:

rozdrabniaj czystym przedmiotem, na zdezynfekowanej powierzchni i wciągaj obiema
dziurkami za pomocą czystej zwijki (nigdy banknotu). Po wciągnięciu przemyj nos solą
fizjologiczną. Pamiętaj, że tabletki sprzedawane „na mieście” zawierają różne ilości MDMA,
czasem nawet bardzo wysokie, w związku z czym lepiej przyjąć 1/3 tabletki i ocenić siłę
i efekty jej działania po upływie co najmniej godziny.

MDMA powoduje bezpośrednie uwalnianie serotoniny w mózgu, a także hamuje rozkładanie
serotoniny, noradrenaliny i małym stopniu dopaminy. Prowadzi to do podwyższonego
poziomu tych neuroprzekaźników. Serotonina odpowiada za poczucie szczęścia,
noradrenalina za pobudzenie, a dopamina za poczucie spełnienia (ponieważ związana jest z
układem nagrody). Dodatkowo, MDMA łączy się z receptorem serotoninowym 5-HT2A, co
prowadzi do psychodelicznych odczuć przy spożyciu tej substancji.
Po zażyciu, MDMA wyczerpuje się zapas serotoniny, co skutkuje obniżeniem nastroju po
zakończeniu działania substancji. Poziom serotoniny normuje się zwykle po 24-48
godzinach, a obniżenie nastroju ustępuje

Stężenie we krwi MDMA zaczyna rosnąć po około 30 minutach i osiąga swoje maksimum po
1,5 – 3 godzinach. 20% substancji jest wydalane w formie niezmienionej w moczu. Substancję
można wykryć w wydzielinach po 3-5 dniach, a we włosach nawet przez kilka miesięcy.

MDMA zostało po raz pierwszy zsyntetyzowane w 1912 roku przez niemieckiego chemika
Antona Köllischa w trakcie jego poszukiwań substancji, która zahamowałaby nadmierne
krwotoki. W sierpniu 1970 roku przedstawiono raport wśród chemików kryminologów, według
którego MDMA było wykorzystywane rekreacyjnie na terenie Chicago. W latach 70.
dostrzeżono terapeutyczne działanie MDMA, które pozwalało na otwarte rozmowy dotyczące
ciężkich przeżyć. Anegdotycznie mówiło się o „przyspieszeniu” terapii za pomocą tej
substancji. We wczesnych latach 80. MDMA było wykorzystywane w pracy przez wielu
psychoterapeutów i psychiatrów, a rekreacyjnie przez użytkowników psychodelików oraz tzw.
Yuppies (Young Urban Professionals). W 1981 roku Michael Clegg, dystrybutor MDMA,
stworzył slangowy termin „ecstasy” w celach marketingowych. Organizacja Narodów
Zjednoczonych uznała MDMA jako substancję nielegalną 11 lutego 1986 roku. Po
wprowadzonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych zmianach legislacyjnych
dotyczących legalności tej substancji, zauważalnie spadło jej użycie. Zaprzestano również
kontynuacji badań naukowych związanych z MDMA. Mimo to używka ta, do 1991 cieszyła się
popularnością, szczególnie wśród osób reprezentujących młodą białą klasę średnią.
Od połowy lat 90. było najczęściej spożywaną substancją z grupy amfetamin wśród
studentów i nastolatków. Obecnie MDMA pozostaje nielegalne w Polsce i na świecie, ale
coraz prężniej prowadzone są badania związane z leczeniem PTSD z jego użyciem.

• Pamiętaj, ze największy wpływ na odczucia po zayciu substancji psychoaktywnej
ma nasze ̇ samopoczucie, towarzystwo i kontekst. W zwiazku z tym nie przyjmuj
jej, jeśli nie jesteś pewny/a lub czujesz siędo tego przymuszony/a.
• Korzystanie z banknotow jako zwijek do wciagania substancji nosem wiaże się zwysokim
ryzykiem zakażenia m.in. HCV. Jeśli decydujesz się na taką
drogę przyjęcia, to pamiętaj by uzywać czystych rurek, wciagnać̨ przez oba
nozdrza, nie dzielić się rolką z innymi, a po przyjęciu przepłukać nos
solą fizjologiczna. ̨
• Kolor substancji oraz wygląd tabletki nie definiują jej czystości. Jedynym sposobem na
pełną ocenę składu są testy laboratoryjne, ale zawsze warto sprawdzić obecność
interesujacej Cię substancji testem kolorymetrycznym – oszczędzi Ci to
nieprzyjemnej i potencjalnie groznej w skutkach niespodzianki. Testy
kolorometryczne są dostępne do zamowienia w internecie.
• Przyjmowanie stymulantow wiaże się z wysoką potliwościa, goraczką i utratą wody.
W zwiazku z tym unikaj MDMA w gorace dni (ryzyko udaru), a po przyjęciu dbaj o
odpowiednie nawodnienie organizmu!
• MDMA jest substancją uzalezniajacą. Jeśli czujesz, że zaczyna przeszkadzać Ci w
normalnym funkcjonowaniu, zgłoś się po pomoc.
• Następnego dnia po spozyciu często pojawia się obnizenie nastroju, zmęczenie czy
drazliwość. Warto o tym pamiętać, jeśli masz jakieś zobowiazania. ̨
• Na mieście krążą tabletki o różnym składzie i dawce. Czasami MDMA znajduje się tam
w śladowej ilości (jest za to inna, podobna substancja), a czasem można znaleźć w
nich nawet równowartość czterech dawek. Pamiętaj, by wziąć najpierw 1/3 tabletki i
odczekać odpowiedni czas z oceną efektów (Dla MDMA będzie to ok. godzina po
przyjęciu doustnym, ale niektóre substancje działają nawet dopiero po 2-3
godzinach. Warto zaczekać trochę dłużej, by uniknąć przedawkowania przez
dorzucenie substancji).