Marihuana

Ta substancja należy do grupy kannabinoidów. Oznacza to, że jej zażycie spowoduje zmiany świadomości, pobudzenie, uspokojenie lub poczucie odrealnienia.

Marihuana jest używką o niskiej toksyczności. Dawka śmiertelna dla człowieka nie została
nigdy oznaczona w badaniach klinicznych. Nie jest ona jednak pozbawiona zagrożeń.
Nadmierne używanie marihuany może wywołać zespół amotywacyjny. Zespół
amotywacyjny polega na osłabieniu motywacji do działania, utracie zainteresowań poza
sprawami związanymi z korzystaniem z używki oraz osłabieniu zdolności poznawczych.
Nie zaleca się przyjmowania marihuany wraz z psychodelikami ze względu na jej tendencje
do wywoływania paranoi, która po wzmocnieniu przez psychodelik, może doprowadzić do
zespołu stresu pourazowego (PTSD).
Marihuana jest metabolizowana w wątrobie, przez co może wzmacniać lub osłabiać działanie
niektórych leków. Należy skonsultować jej spożycie z lekarzem prowadzącym.
U osób z historią chorób psychicznych w rodzinie może ona przyspieszyć początek
wystąpienia objawów.

Marihuana wpływa na układ kannabinoidowy człowieka, wywołując zarówno psychiczne jak i
fizyczne skutki. Do najczęściej odczuwanych efektów psychicznych jej działania należą:
• euforia (bardzo dobre samopoczucie)
• zaburzone postrzeganie rzeczywistości i czasu
• problemy ze skupieniem
• zaburzenia pamięci krótkotrwałej
• zaburzona koordynacja
• poczucie zrelaksowania
• wzrost apetytu

Przy wysokich dawkach mogą dojść do tego lęk, urojenia (myśli niezgodne z
rzeczywistością), halucynacje (postrzeganie zmysłami rzeczy, których nie ma), panika,
paranoja i psychoza (trudności z odróżnieniem rzeczywistości od fikcji).
Jeśli chodzi o fizyczne skutki spożycia marihuany to obejmują one: przyspieszone bicie serca,
problemy z oddychaniem, mdłości, suchość w ustach oraz zaczerwienienie oczu.
Długotrwałe spożycie może prowadzić do uzależnienia oraz osłabienia zdolności
poznawczych (zwłaszcza u osób, które zaczęły przed osiemnastym/dwudziestym
pierwszym rokiem życia, kiedy mózg się jeszcze rozwija.

Przyjęcie zbyt dużej dawki może prowadzić do niebezpiecznego zespołu serotoninowego
a także jest neurotoksyczne (prowadzi do śmierci komórek nerwowych).
Mogą pojawić się tiki, drżenia, paranoja, zdezorientowanie, psychoza. Przy silnym
przedawkowaniu dochodzi do m.in. nadciśnienia, utraty przytomności, halucynacji i
rozpadu tkanki mięśniowej.
MDMA jest substancją mniej szkodliwą niż alkohol, ale tylko przy odpowiednich dawkach.
Każde dodatkowe przyjęcie tej substancji w ciągu kilku godzin także zwiększa jej
toksyczność. Następnego dnia może pojawić się poczucie zrezygnowania, smutku i zmęczenia.
Należy pamiętać, że jest to efekt brania substancji i zniknie z czasem.

Zawartość THC różni się nie tylko między gatunkami, ale nawet w obrębie jednego
gatunku. Dodatkowo, droga przyjęcia wpływa na ilość THC, które dostaje się do
organizmu. Nielegalność substancji sprawia, że „na mieście” pojawiają się szczepy o
coraz większym stężeniu tetrahydrokannabinolu.
Obecne badania wykazują na jego procentową zawartość w konopiach na poziomie
13- 24%. Przy niskiej tolerancji na THC powszechnie uważa się, że spożycie do 10mg (ok. 0,1g
marihuany) pozwoli uzyskać zamierzony efekt.

Należy też pamiętać, że różne drogi podania mogą wpływać na efekty przyjmowanej
substancji. Jeżeli zamierzasz używać dostosuj dawkę do wybranego przez siebie sposobu
zażycia. Najsilniejsze oddziaływanie ma marihuana spożywana w formie jedzenia, ale jest
też ono rozłożone w czasie. Palenie i waporyzacja charakteryzują się słabszym
oddziaływaniem, ale efekty są bardziej skumulowane w czasie.
Należy pamiętać, że w związku z wysoką zawartością THC w marihuanie, nawet jeden
buch to różnica między osiągnięciem zamierzonych efektów a „przedawkowaniem”.
Za najmniej szkodliwą formę przyjmowania marihuany uważa się waporyzację, ponieważ
pozwala na szybką ocenę samopoczucia oraz znacząco ogranicza wdychanie
szkodliwych substancji smolistych powstałych przy paleniu.

Przy paleniu i waporyzowaniu efekty pojawiają się już po kilku sekundach i są w pełni
odczuwalne po kilku minutach. Z reguły utrzymują się przez 1-3 godziny.
Przy spożyciu efekty pojawiają się po 30 minutach do 2 godzin i trwają kilka godzin.
Marihuanę można wykryć w moczu od 3 do 10 dni po spożyciu, zaś regularni użytkownicy
mają jej metabolity nawet przez miesiąc od zaprzestania palenia.

THC działa poprzez łączenie się z receptorami kannabinoidowymi i ich aktywację.
Receptorów kannabinoidowych w naszym mózgu jest co najmniej dwa (CB1 i CB2). Poza
tetrahydrokannabinolem, w marihuanie znajduje się także kannabidiol (CBD), którego
działanie jest odwrotne – po połączeniu z receptorami hamuje ich działanie.

Konopie uprawia się od co najmniej 3 tysięcy lat. Chiński znak oznaczający konopie (麻)
pochodzący z okresu dynastii Ming przedstawia dwie rośliny schowane pod dachem. Około
tysiąc lat temu konopie zostały rozpowszechnione w świecie arabskim przez Persów, zaś w
Afryce wschodniej przez Hindusów. Na południe kontynentu zostały przyniesione przed lud
Bantu, a na zachód przed lud Swahili. Podczas inwazji Napoleona w 1798 roku na Egipt,
jego żołnierze palili haszysz w związku z brakiem dostępu do alkoholu. Obecnie konopie są
używane do leczenia wielu chorób i dość powszechne jako rekreacyjna używka. W Europie
1% dorosłych osób przyznaje się do codziennego lub prawie codziennego spożycia
marihuany. W Polsce 12% dorosłych osób przyznaje się do spróbowania konopi w ciągu
całego swojego życia, a 8% w ciągu ostatniego roku.

• Pamiętaj, zė największy wpływ na odczucia po zażyciu substancji psychoaktywnej
ma nasze samopoczucie, towarzystwo i kontekst. W związku z tym nie przyjmuj
jej, jeśli nie jesteś pewny/a lub czujesz się̨ do tego przymuszony/a.
• Jeśli to Twój pierwszy raz, zacznij od niższej dawki – unikniesz w ten sposób
nieprzyjemnego doświadczenia
• Co prawda marihuana nie jest rakotwórcza, ale palenie jej w postaci jonitów sprawia,
że wdycha się wiele substancji smolistych, które uszkadzają płuca. Warto rozważyć
korzystanie z filtrów węglowych przy skręcaniu albo stosowanie waporyzatora.
• THC jest substancją oleistą, co oznacza, że nie rozpuszcza się w wodzie. W
związku z czym THC może magazynować się w tkance tłuszczowej.
• Nie zatrzymuj dymu w płucach – THC wchłania się bardzo szybko, a takie praktyki
zwiększają uszkodzenia pęcherzyków płucnych.